Kompulsywne objadanie się opisywane są jako nawracająca utrata kontroli nad ilością i sposobem jedzenia oraz ponoszenie kosztów psychicznych wynikających z przejadania się.​

​

​

Kryteria rozpoznania według DSM-5

​

I Powtarzające się epizody niepohamowanego jedzenia.

​

II Współwystępowania z powyższym przynajmniej trzech następujących objawów:

     1. Jedzenie dużo szybsze niż normalnie

     2. Jedzenie aż do nieprzyjemnego uczucia pełności

     3. Jedzenie dużych porcji jedzenia, pomimo nieodczuwania głodu fizycznego

     4. Jedzenie w samotności z powodu wstydu / zakłopotania jedzeniem

     5. Odczuwanie wstrętu do siebie, depresji lub winy po przejedzeniu

​

III Wyraźne cierpienie dotyczące niepohamowanego jedzenia

​

IV Występowanie niepohamowanego jedzenia co najmniej raz w tygodniu przez 3 miesiące

​

​

Pamiętaj jednak, że spełnienie kryterii diagnozowania nie świadczy o tym jak bardzo wpływa na Ciebie problem. Niezależnie od ich spełnienia, jeśli odczuwasz dyskomfort z powodu swojej relacji z jedzeniem powinnaś zgłosić się po pomoc. 

​

​

Kompulsywne objadanie się może mieć wiele przyczyn, aby móc dopasować do nich rozwiązania możemy je podzielić na fizjologiczne i psychologiczne. 

Również to jak jakie masz nawyki żywieniowe może przyczyniać się do pojawienia się kompulsywnego objadania się. Jednak to aspekt psychologiczny ma największe znaczenie. 

​

Osoby chorujące na kompulsywne objadanie się często charakteryzują się:

-impulsywnością

-brakiem asertywności

-nie okazywaniem negatywnych uczuć

-perfekcjonizmem

-silną koncentracją na wyglądzie

-niskim poczuciem własnej wartości

-lękiem

-depresyjnością

​

Objawy ostrzegawcze które mogą wskazywać na pojawienie się problemu to:

-wycofanie z dotychczasowych czynności

-unikanie kontaktów towarzyskich

-izolowanie się w trakcie posiłków

-ciągłe podjadanie, niemożność zaprzestania jedzenia

-gromadzenie jedzenia w celu późniejszego spożycia w ukryciu

-wykazywanie napięcia, niepokoju, które łagodzi jedynie objadanie się

-drętwienie lub brak czucia w trakcie objadania się

-niedoświadczenie nasycenia, bez względu na ilość spożywanego jedzenie

​

Co ważne jedzenie we wszystkich zaburzeniach odżywiania stanowi jedynie objaw. Przyczyna i sedno problemu leżą w psychice i wyjście z zaburzenia nie polega jedynie na zmianie nawyków żywieniowych. 

​

​

na podstawie "Psychodietetyka" PZWL, 2021